Lieve Lezers,
Na veel gedoe en een hoop geregel de afgelopen maanden is het ons eindelijk gelukt: in maart 2013 gaan we naar Nepal!!!
Laten we bij het begin beginnen. Wij zijn Anne Turan (22) en Anja Jansen (24) en studeren allebei Tandheelkunde aan ACTA te Amsterdam. Naast onze studie zijn we allebei de afgelopen 3 jaar actief geweest in de studentenraad van ACTA (Anne heeft het afgelopen jaar zelfs het voorzitterschap op zich genomen). Mede door onze gemeenschappelijke interesses zijn we tijdens onze 'studentenraads periode' bevriend geraakt. Naast onze interesse in de tandheelkunde zijn we allebei ook gek op cultuur, dansen en reizen.
Vorig studiejaar hebben wij te horen gekregen dat we een twee weekse stage buiten de 'algemene tandarts praktijk' moeten lopen. Toen we er achter kwamen dat het ook mogelijk was deze in het buitenland te volgen kwamen we op het idee deze stage te combineren met tandheelkundig vrijwilligerswerk. Na overleg met onze lijncoördinator zijn we op zoek gegaan naar een geschikte stichting of organisatie waarmee we in het tweede jaar van onze master naar een ontwikkelingsland zouden kunnen gaan.
Na veel uren achter onze pc's, vele telefoontjes en mailtjes over en weer, waren we er uit: 'Stichting Tandheelkunde voor Nepal '. Dit is een kleine stichting opgezet door tandarts Ron Bakker. Om het jaar reist hij met een team af naar Chitwan in Nepal om hier tandheelkudige zorg te bieden in een gebied waar deze zorg erg schaars is. Voor meer info over de stichting en hoe zij precies werken kunnen jullie het beste de website van de stichting bekijken (www.stvn.org).
Op 1 maart 2013 vertrekken we naar de hoofdstad van Nepal, Kathmandu. Vervolgens zullen we reizen naar Chitwan, waar we onze stage zullen volgen. Op 17 maart 2013 zullen we weer terug keren naar Nederland.
Goed, leuk... maar waarom Nepal? Bij een ontwikkelingsland zullen vele van ons al snel denken aan Afrika, maar ook Nepal is een ontwikkelingsland waar een groot percentage van de inwoners onder de armoedegrens leeft. In Nepal werken op een bevolking van ongeveer 25 miljoen mensen slechts een paar honderd tandartsen. Nepal is een erg arm land, als gevolg daarvan werken de tandartsen die er zijn in de hoofdstad Kathmandu of in de onmiddellijke omgeving daarvan. Alleen daar nog is wat geld te verdienen. Buiten de hoofdstad is dus vrijwel geen tandheelkundige hulp te krijgen en als het toch wordt aangeboden, is het voor de lokale bevolking vaak niet te betalen. We zullen geen bergen verzetten in deze twee weken, maar we zullen zoveel mogelijk patiënten behandelen en helpen met de lopende projecten op scholen waar we o.a. zullen meehelpen met het geven van poetsinstructie.
Via deze blog zullen we geregeld een berichtje posten over onze vorderingen en natuurlijk ook als we in Nepal zijn.
Liefs,
Anne en Anja
